Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Αφορμές και συνέπειες


Πριν το ξεκινήσεις, πάτα το play σε αυτό να μπεις στο mood και ξεκίνα!


Με αφορμή αυτό και τα λόγια ενός καλού μου φίλου, αυτού, βάλθηκα και εγώ να πω δυο πραγματάκια. Να τα πω σε εσάς για να τα ακούσω εγώ, μήπως και πάρω κάποια απόφαση πια σε αυτή τη ρημαδοζωή που περνάω.

Τον τελευταίο καιρό μία είναι η φράση που θυμάμαι πιο έντονα στα αυτιά μου: «Μη βάζεις τρικλοποδιές στον εαυτό σου». Τα είπε αυτός που σας είπα παραπάνω αυτά τα σοφά λόγια. Μου τα επανέλαβε, μάλιστα, και μια δυο φορές μπας και δεν τα εμπεδώσω. Δίκαιο είχε, δύσκολα μπαίνω στην πράξη.

Σήμερα διάβασα άλλη μια φράση που πιστεύω έρχεται και δένει: «Δεν αγαπώ τις στιγμές που ήθελα μα δεν τόλμησα». Μεγάλο θέμα αυτό, πολύ μεγάλο. Αγαπημένοι μου φίλοι, ξέρετε αλήθεια πόσες φορές θέλησα μα όντως δεν τόλμησα; Εδώ που τα λέμε το μοναδικό πράγμα που ξέρω να κάνω καλά στη ζωή μου δεν τολμάω να το κάνω επάγγελμα, βγάλε τώρα εσύ συμπέρασμα.

Πολύ κακό πράγμα να φοβάσαι να είσαι 100% ο εαυτός σου, να αυτολογοκρίνεσαι. Για να… Αυτό το «να κάνω αυτό για να…» ήταν το μεγαλύτερο μου λάθος για χρόνια. Ποια μεθόδευση; Τίποτα δεν κατάφερα! Δηλαδή εντάξει εσύ θες να έχεις στρατηγική, ταλέντα στρατηγού σου είπε κανείς αν έχεις;
Και να τα είχες, δηλαδή, ποιος σου είπε πως ξέρεις τη σωστή στρατηγική ώστε να ορίσεις και τη ζωή σου και πολλές φορές να πάρεις μπάλα και τις ζωές κάποιων ακόμη ανθρώπων.

Οι άνθρωποι τώρα. Μεγάλο κεφάλαιο και αυτό, έτσι; Οι άνθρωποι με κάνουν και φοβάμαι πολλές φορές. Τρωτός δεν αισθάνθηκα ποτέ, ούτε από τα συναισθήματα, ούτε από τις συγκυρίες. Από τους ανθρώπους όμως αισθάνθηκα. Λες και το ξέρεις από την αρχή από πού θα έρθει το καλό και από πού το κακό.

Οι άνθρωποι δεν αντέχουν να νιώσουν. Δεν αγαπάνε εαυτόν, δεν αγαπάνε και τη σκιά τους ως εκ τούτου. Πολύ με κουράζει αυτή η αγωνία των ανθρώπων για επιβεβαίωση πως αποτελούν ανώτερη ύπαρξη από κάποιων άλλων. Φαντάσου τώρα να ήμασταν γάτες, συγνώμη έχετε δει ποτέ γάτα να τσακώνεται για το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του πανεριού με άλλη γάτα;

Εντάξει, προσπαθώ. Και μάλιστα καιρό. Στο έχω πει, εύκολο δεν είναι αλλά το πιστεύω.