Τελευταία, δηλαδή τους πιο πρόσφατους 6
μήνες, νιώθω πως αλλάζω.
Μηδενισμός. Αν συμβιβαστείς με αυτό,
βρίσκεις τα σημαντικά και χαίρεσαι με πράγματα που μέχρι χθες θεωρούσες
αυτονόητα. Δεν είναι εύκολο να καταλάβεις πόσο μονάδα είσαι στον πλανήτη επάνω.
Ασημαντότητα . Αν τα ‘χεις καλά με τον
εαυτό σου, είναι εύκολο να καταλάβεις τους ανθρώπους που δεν το έχουν καταφέρει
μέχρι στιγμής. Βλέπεις να παλεύουν να αποδείξουν στο δίπλα τους ότι υπερέχουν
σε ένα μικρό ποσοστό από το γειτονικό τους τίποτα. Και τι καταφέρνουν;
Προβάλλουν τη φαιδρότητα που τους δίδαξε η κληρονομική τους ανικανότητα και
προσπαθούν να την προβάλλουν ως «μοναδικό χαρακτηριστικό».
Μεγαλοστομία. Ωραίο πράγμα, αν είσαι
πολιτικός. Βαρετό πράγμα αν είσαι… πολιτικάντης. Τα τελευταία χρόνια, επί
κυβερνήσεων twitter
(πριν
τα λέγαμε κατ’ ιδίαν στα msn), όλοι σκίζουν τις σάρκες τους για το
κοινό καλό. Το ποιο; Με ρώτησες εμένα, διαφορετική μου συνάνθρωπε, αν το
«κοινό» πόσο με ακουμπά εμένα ως ύπαρξη; Και δεν σου μιλώ για βασικές ηθικές
αξίες, αλλά για πρόσκαιρα πολιτικοινωνικά θέματα, που νομίζεις πως θα λύσεις
κάνοντας like
στη
LiFo
επειδή
είναι αριστερίζουσα.
Βιτρίνα. «Αγορίνα μου, πόσο σε αγαπάω να
ξερες». Φράσεις passepartout για να δείξεις πόσο πολύ θες να γίνεις
ένας νέος γυμνοσάλιαγκας στον νέο μαλάκα που σου γνώρισε ο παλιότερος μαλάκας της
παρέας σου. Φυσικά, όλοι οι μαλάκες έχουν κοινό παρανομαστή την ανωτερότητα του
μηδενός που προανέφερα αλλά και περισσό ύφος να σε πείσουν πως όχι απλά την
αξίζουν, αλλά σχεδόν την εφηύραν.
Ημιμάθεια. Στη ζωή μου προσπαθώ να μαθαίνω. Με τον
τρόπο μου. Δεν διαβάζω, γιατί μου πέφτει βαρύ. Αλλά σερφάρω, ενημερώνομαι, βλέπω
πολύ σινεμά, ακούω πολλή μουσική, βλέπω ξένη τηλεόραση. Προσπαθώ τουλάχιστον. Δεν
σπουδάζω, αλλά μαθαίνω. Δεν σταμάτησα ποτέ να ενδιαφέρομαι για αυτά που μου κερδίζουν
την προσοχή. Μπορεί αυτό να ‘ναι δυο νέα τραγούδι ή ένα κρυφό μήνυμα από μια
φιλοσοφία ζωής ενός ρόλου σε μια ταινία. Γούστο μου και καπέλο μου το πώς θα
μορφωθώ παραπάνω. Εγώ την προσπάθειά μου την έκανα. Κι αν είναι τα μπουζούκια
μια πηγή πληροφόρησής μου, έλα να μάθεις κι εσύ δυο πράγματα παρέα. Μην κρίνεις πίσω
από το αδιάτρητο τζάμι που έχτισες με χαρτί. Δεν ξέρω αν μπορώ να στο σπάσω ή
να στο σκίσω, αλλά αν ασχοληθώ θα στο κάψω. Οι λίγες γνώσεις που επιδεικνύονται
για σημαντικές, συνήθως είναι ανέκδοτο. Να εύχεσαι να βαριέμαι ή να ασχολούμαι
με κάτι άλλο.
Σύγκριση. Εδώ δεν έχεις να κάνεις κάτι εσύ, αλλά εγώ
και ο αυτοματισμός μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς θυμάμαι τα πάντα. Και συγκρίνω. Ανθρώπους,
καταστάσεις, συμπεριφορές. Και βαθμολογώ. Δίκαια και απόλυτα. Αν δεν περάσεις
τη βάση μια, σε πάω στην παράταση. Η παράταση οδηγεί στον ξαφνικό θάνατο. Και ο
θάνατος οδηγεί στη λήθη. Η λήθη έχει αναλαμπές. Να εύχεσαι να σου χαρίσω μία,
αλλιώς μπορώ να κοιμίσω όχι μόνο εσένα, αλλά και την ανάμνησή μου προς την
ύπαρξή σου. Μπορώ να σε διαγράψω από το σύμπαν μου.
Αυτά για τώρα. Τώρα ξέρεις πόσο αλλάζω και τι
σκέφτομαι.
Πρόσεχε να συναντηθούμε κάπου στο ενδιάμεσο.
Κατά τα άλλα, καλά να περνάς… αγάπη μου.
