Αλίκη Ν.1

Πολλές φορές τελικά δεν ξέρουμε καν τι θέλουμε. Το διαπίστωσα τώρα τελευταία… Το μυαλό μου ώρες ώρες είναι σαν μιξεράκι. Θέλω τόσα πολλά, καταστρώνω στρατηγικές να τα πετύχω και στο τέλος βρίσκω κάτι πιο ενδιαφέρον ώστε να παρατήσω αυτό το σχέδιο και να προχωρήσω σε ένα άδειο χάρτη για ένα καινούριο θησαυρό… Ξεχνάω βέβαια να βγάλω την Αλίκη από την χώρα των θαυμάτων!

Η Αλίκη προφανώς είναι και ο συγγραφεύς τούτου του λογοτεχνήματος (πως τα λέω ο άτιμος;). Μια Αλίκη που την βάλανε σε ένα λαβύρινθο και την ξεχάσανε μέσα χωρίς χάρτη. Ούτε καν ένα gps. Αναρωτιέμαι… τι διάολο να συμβαίνει;

Που και που βέβαια βρίσκονται κάτι άνθρωποι θετικοί και καλοί σαν τα μπλε μικροσκοπικά στρουμφάκια ή τον αγαπημένο μου vintage ήρωα Tintin να μας θυμίσουν πως η ζωή είναι ομορφότερη όταν την μοιράζεσαι… Έτσι είναι λες και σου ανοίγουν μικρές πορτούλες που σε οδηγούν λίγο πιο κοντά στην έξοδο του λαβυρίνθου…

Δε σου πα βέβαια φίλε αναγνώστη πως και αυτός ο λαβυρινθάκος είναι χάλια. Όχι κάθε άλλο… έχει και τα ωραία του! Σε κάθε γωνία μια ευκαιρία για μια νέα γνωριμία. Μπας και σου ανοίξει καμιά ακόμα πορτούλα. Το θέμα είναι πως για να σου ανοίξει η πόρτα πρέπει να σου ανοίξει ο κώλος, ωχ συγνώμη ξέφυγα! Στο λαβύρινθο μας πάντως βρισκόμαστε όλοι. Ναι ναι έτσι είναι φίλοι μου…

Κι εγώ εκεί που είχα βρει τον άνθρωπο πορτούλα μου την έκλεισε πάνω στην μούρη κινδυνεύοντας να με βάλει σε διαδικασίες αλά Σάσα Μπάστα να φτιάχνω μύτη κοτζαμάν τεκνό 22 Μαΐων!! Δηλαδή Οκτωβρίων αλλά έτσι λέει ο λαός, εγώ γιατί να του το χαλάσω; (του λαού)

Κάτσε ρε φίλτατε ξεναγέ του λαβυρίνθου!! Πού μου τις κλείνετε τις πόρτες; Ποιος σου πε πως εγώ έχω όρεξη για περπάτημα μες στο ξημέρωμα;; άσε που άμα είμαι και η Αλίκη θα πεθάνω πάνω στα ψηλοτάκουνα! Ναι ψηλοτάκουνα φοράει η δικιά μου Αλίκη. Είναι πουτανόversion της κλασικής. Γιατί και εγώ κάτι τέτοιο είμαι…

Αν ήμουν Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων θα ήμουν μια μετρίου αναστήματος καστανόξανθη κοπέλα με πλούσια και απέριττη κώμη. Θα φορούσα μόνο girly φορεματάκια από την Dsquared και ψηλοτάκουνα πέδιλα. Σαν κάτι Zanoti που είχα δει πέρσι στην Καλογήρου…

Όλα αυτά στον λαβύρινθο μου… GET ME OUT OF HERE!