Καλώς ήρθατε!!

Θεωρώ πως είναι καιρός να σας αποκαλύψω περισσότερα πράγματα για μένα, αφού κάποιοι από εσάς δεν ξέρετε και τόσα για το ποιος είμαι, τι κάνω και τι ονειρεύομαι όταν κάνω βόλτες τις νύχτες.
Όλη μου την ζωή προσπαθούσα να πετύχω στόχους αντικειμενικά σεβαστούς. Το πτυχίο, το σχολείο, τα αγγλικά, οι δουλειές, η οικογένεια, η ευγένεια. Όλα εγώ… Και περήφανα το λέω, τα πέτυχα όλα. Πέτυχα ότι μπορούσα να πετύχω. Πρώτος στις σχολές, πολύ καλός στο σχολείο, πολύ καλός γιος (ειδικά μονομερώς ήμουν πολύ καλός σε σχέση με το feedback που έπαιρνα), βοήθησα τους πάντες, φίλους, γονείς, συγγενείς… και κάπου είπα πως τελικά κάνω τα πάντα, σαν πολυμίξερ, αλλά ρώτησε κανείς το πολυμίξερ αν ονειρευόταν να γίνει όλα αυτά;
Εμένα προσωπικά κανείς! Δηλαδή με ρώτησε η μαμά μου κάποτε και της είπα θα τα κάνω όλα… δεν της απάντησα ποτέ αν τα ήθελα όλα αυτά. Δεν το έκανα ούτε από ανάγκη, ούτε από υποχρέωση! Το έκανε επειδή το ήθελα, το έκανα επειδή το μόνο που ήθελα ήταν να είναι περήφανη για μένα και ομολογώ πως και αυτό το χω πετύχει…
Και κάποια στιγμή λοιπόν εκεί που κοίταζα τον κόσμο έτσι όπως τον είχα φτιάξει, αγγελοκρούστηκα. Συνειδητοποίησα πως η καθημερινότητα μου ήταν ένα παζλ που άλλος το σχεδίασε και εγώ ζούσα για να βάζω ακόμα ένα κομμάτι στο κατάλληλο κενό. Ειρωνεία; Ποτέ μου δεν δυσανασχέτησα! Πάντα όταν σκεφτόμουν αυτά που πραγματικά ήθελα έλεγα και αν δεν πετύχω και εκεί…;
Τι είναι όμως αυτό το άγνωστο που πάντα ήθελα. Η ζωή μου πάντα ήταν μικρόφωνα, ακουστικά και νότες. Δεν θυμάμαι ποτέ κομμάτι της ζωής μου που δεν συνοδευόταν από ένα τραγούδι, στίχο ή έστω ένα soundtrack… Και στην μουσική επιμέλεια πάντα εγώ! Και η τύχη η ίδια μου τα έφερε έτσι ώστε να βρεθώ εκείνη ακριβώς την στιγμή της αυτοκάθαρσης μπροστά σε αυτό το βαθύ μου θέλω. Θέλω να γίνει η μουσική η ίδια μου η ζωή και η ζωή μου να γεμίζει κάθε λεπτό με μουσική…
Δεν αφόρισα ποτέ όλα αυτά που έχω χτίσει με αίμα και δάκρυα όπως λέει και μια φίλη μου που πια δεν πολυμιλάμε. Δε θέλω να ξεχάσω τίποτα, θέλω απλά να κάνω και να ζήσω αυτά που εγώ ονειρεύτηκα. 20 χρόνια ήμουν στην υπηρεσίες άλλων… τώρα θα ζήσω και εγώ για μένα… δεν το αξίζω πιστεύετε;
Έτσι λοιπόν εδώ και 2 μήνες σταμάτησα να λέω πως είμαι φοιτητής διάφορων μεγαλόπνοων σχεδίων και ακριβοθώρητων σχολών! Σταμάτησα να σκέφτομαι εργασίες για market plans και τα αντικατέστησα με στίχους, karaoke μουσικές και φυσικά μικρόφωνα….
Πόσο τα αγαπώ τα mp3s μου… έτσι λοιπόν ενημερώνω και τους μη γνωρίζοντες καλά εμένα για το ποιος είμαι και τι κάνω πια… είμαι τραγουδιστής και αυτή είναι η πρώτη μας «επίσημη» γνωριμία.
Καλησπέρα σας και καλώς ήρθατε στην παρέα μας… Κωνσταντίνος Αντωνάτος