Πάτα play, να το ακούς όσο διαβάζεις.
Έχω μία
ώρα στη διάθεσή μου να γίνω αυτός που θα δεις στο μπαρ και θα θελήσεις να
γνωρίσεις. Και θα αξιοποιήσω μόνο τα δέκα λεπτά για να ετοιμαστώ. Γιατί; Έτσι απλά
θέλησα να γράψω, τώρα. Πάτησα το play της μουσικής και σου γράφω.
Έχω ένα
υπέροχο σπίτι, που αρνούμαι να ανοίξω τις κούτες από τη μετακόμιση. Γιατί; Μα γιατί,
πολύ απλά, θα το κάνω, μόνο όταν το θελήσω εγώ. Είναι πολύ ωραίο να επιλέγεις
να ζήσεις. Ούτως ή άλλως τα δικαιώματα της επιλογής σε αυτή τη ζωή είναι τόσο
λίγα, που όταν μπορείς, γιατί δεν τα αξιοποιείς;
Δουλεύω
επειδή βρήκα αυτό που θέλω να κάνω. Προτιμούσα να σπουδάζω για χρόνια ακόμα,
από το να με κλείσεις στο κλουβάκι που βρήκες ελεύθερο εκείνη τη στιγμή. Πολλοί
με λένε κακομαθημένο, ευκατάστατο, αστό κωλόπαιδο. Ε και; Δηλαδή αν με λέγανε
μπατίρη θα ήταν καλύτερα; Γελάω με το βλέμμα των καθώς πρέπει γνωστών μου, όταν
περιγράφω την τρελή καθημερινότητά μου!
Ναι είμαι
24 ετών και επέλεξα να νοικιάσω ένα σπίτι με τη μαμά μου, επειδή απλά μου
λείπει όταν μένω μόνος μου. Ε και; Μήπως θα σου είμαι υπόλογος και γιατί αγαπάω
τον άνθρωπο που με έφερε στη ζωή; Δεν θέλω να περάσουν οι μέρες και να μην την
έχω δίπλα μου.
Με ρωτάτε
γιατί δουλεύω Σαββατοκύριακα. Ε και; Βλέπω τόσα άλλα τηλεοπτικά προϊόντα λόγω
δουλειάς τις υπόλοιπες πέντε ημέρες της εβδομάδας και δεν θα κάτσω να δω τη
μόνη εκπομπή, που θα έβλεπα και ως τηλεθεατής; Γιατί; Για να πάμε πιο νωρίς
βόλτα; Άντε καλέ, και τη νύχτα γιατί τη δημιούργησε ο Θεός;
Ποτέ
μου δεν κατάλαβα, γιατί ενώ ζείτε τόσο μίζερα, αγχώνεστε. Άντε καλέ. Είμαι
αρκούντως σοβαρός για να με συγχαίρεις που τελείωσα πανεπιστήμιο μέχρι τα 23
μου και μάλιστα με άριστα, είμαι αρκούντως γελοίος για να χτυπάει το κινητό μου
με τη μουσική του «Σουλεϊμάν Του Μεγαλοπρεπή». Τι να κάνω; Τη βρίσκω με την
ίντριγκα στο παλάτι, θα θελα να είμαι ο Σουλτάν Σουλεϊμάν. Roleplay, χα!
Και
θέλω να γράψω τώρα αυτές τις λέξεις, γιατί μπορεί να γίνει κάτι, πολύ τυχαίο,
πολύ σύνηθες και να μην μπορέσω ξανά να σου γράψω. Από το να τρακάρω και να δω
τα ραδίκια ανάποδα, μέχρι να μου κόψουν το ίντερνετ αύριο και να μην έχω αυτήν
την άνεση. Όλα στη ζωή είναι.
Η
συνταγή μου στη ζωή; Δεν έχω. Να αγαπάς. Τη ζωή, τη στιγμή, τη μαμά σου. Α και
τον σκύλο σου – αν έχεις.
Α και
λατρεύω να δουλεύω με τον Πέτρο Κωστόπουλο. Έτσι γιατί ήταν ο πιο ιλουστρασιόν
μαγκάκος που πέρασε από τον Τύπο. Γιατί είναι τύπαρος από μόνος του. Γιατί
δικαιούμαστε ρε φίλε, όχι μόνο να εκτιμάμε ένα πρότυπο, αλλά να το γουστάρουμε
κιόλας. Γκρινιάρηδες!
Κ.
