Είναι ουράνιο δώρο να ενώνεις
τη ζωή σου με αυτήν κάποιου άλλου. Είναι το καλύτερο, το πιο αληθινό, η
ολότητα, το απόλυτο δέσιμο για το οποίο προορίζεται ο άνθρωπος. Από κατασκευής μας,
λέγεται, πως προοριζόμαστε για αναπαραγωγή όπως όλα τα θηλαστικά. Ναι οκ, αλλά
αναρωτηθήκατε ποτέ ότι για την αναπαραγωγή μας ορίσαμε μια συναισθηματική
προϋπόθεση που κάνεις δεν επέβαλε; Ο άνθρωπος ο ίδιος, μόνο!
Κάθε άνθρωπος ερωτεύεται με τον
δικό του, μοναδικό και ανώτερο τρόπο. Δεν είναι πως άλλος ερωτεύεται λιγότερο ή
άλλος περισσότερο. Αν εσύ μέσα σου παραδεχτείς πως «πεθαίνεις» για κάποιον
άλλον, το σκέφτεσαι όταν κοιμάσαι, κάθεσαι και του μιλάς στο μυαλό σου στο facebook, καταστρώνεις ολόκληρο διάλογο
μέχρι να πεις ένα «γεια, όλα καλά;», ναι τότε είσαι ερωτευμένος.
Στον πλανήτη αυτό οι άνθρωποι
επιλέγουν τον τρόπο που θα ερωτευτούν, τον άνθρωπο που τους γοητεύει, το φύλο
του, τη δουλειά του, το επίπεδό του, αλλά ποτέ δεν επιλέγουν το πάθος του. Θυμάμαι
να μου λένε «δεν θέλω αυτόν γιατί είναι φτωχός», αλλά δεν θυμάμαι ποτέ να μου
λένε «τον θέλω αλλά μπορώ να κοντρολάρω αυτό που νιώθω». Η μεγαλύτερη παπάντζα όλης
της ανθρωπότητας.
Έρωτας είναι να κλαις να γελας
στον άλλον να δίνεις αυτό που ζητάς – δεν τα λέω εγώ, αλλά ο Γιάννης Ρεντούμης
σε μουσική Φοίβου. Αυτό ακριβώς. Αν είσαι ερωτευμένος και θες τον άλλον στη ζωή
σου, σου αρκεί να είσαι κι εσύ μέρος της δικής του. Έτσι απλά, χωρίς τίποτα
άλλο. Χωρίς δεύτερη σκέψη για το «πού πάει όλο αυτό»…
Κι αν δεν με πιστεύεις ότι ο
έρωτας είναι κάτι τόσο μαγικό, σκέψου πόσο χώμα μπορεί να φάει η μούρη κάποιου
μέχρι να κερδίσει ένα χαμόγελο από το άτομο που επιθυμεί. Ξεφτιλίσου μωρέ λίγο,
τι άλλο θες να κερδίσεις; Αν τελικά τα καταφέρεις, θα κερδίσεις 24 ώρες
ευτυχίας.
Και αν ακόμα δεν με πιστεύεις,
δες αυτό. Δες αυτό και κατάλαβε τι πάει να πει να ξεφτιλίζεσαι και να χάνεις
την ανάσα σου για έναν έρωτα χωρίς αύριο, χωρίς σήμερα, χωρίς χθες, αλλά μονο με
τεράστιο πάθος και αφοσίωση #katidikamou
