Λογική συνέχεια…

Βρήκα λοιπόν και εγώ το κουράγιο να επιστρέψω στο πληκτρολόγιο μου να γίνω πάλι αυτό που ήμουν προχθές…να με ξαναβρώ με δυο λόγια. Είχα ομολογουμένως μια από τις πιο δύσκολες μέρες χθες. Όχι δεν συνέβη κάτι τραγικό, όχι δε συνέβη κάτι ανεπανόρθωτο αλλά για μένα ήταν δύσκολη μέρα. Είναι χειρότερο να σου συμβαίνει κάτι που δε μπορείς να το διαχειριστείς και ας μην είναι κάτι τεράστιο. Και όντως έτσι έγινε. Όταν συνειδητοποιείς πως σε προδίδουν άνθρωποι που εμπιστεύεσαι αισθάνεσαι περίεργα, αδειάζεις θα έλεγα. Ναι ναι ακριβώς έτσι ένιωσα, άδειος, ξεκρέμαστος. Κενός από συναισθήματα, μπορώ να σας πω πως φοβήθηκα και την ζωή ή τους ανθρώπους της. Δεν πειράζει όμως…

Ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται και δόξα το Θεό έχω μάθει να μαθαίνω από τα λάθη μου, να ζητάω συγνώμη, να κοιτάω τον άλλο στα μάτια και να μην έχω τύψεις και ας μην έχω υπάρξει και λευκή περιστερά. Τι να κάνουμε; Ο λαός λέει «γηράσκω αεί διδασκόμενος» πόσο μάλλον στα 20 σου που δεν έχει ισχύ ακόμα το «αεί» της φράσης γιατί ως μέλος της κοινωνίας είμαι ακόμα μαθητούδι…

Πάλι καλά που την συγκεκριμένη μέρα βρέθηκαν άνθρωποι δίπλα μου που ξέρουν τι σόι άνθρωπος είμαι, τι αξίζω, τι όχι και σίγουρα δε θα θέλανε να δουν τα μάτια μου θλιμμένα για ένα τέταρτο ακόμα. Ονόματα δεν νομίζω πως χρειάζεται να αναφέρω, είναι αρκετό που ήταν δίπλα μου. Και τους ευχαριστώ για αυτό. Και εκεί ξεχωρίζεις την ουσιαστική φιλία από τα μπαρμπούτσαλα της καθημερινότητας μας που οι ρυθμοί της τρελής μας ζωής μας έχουν κάνει να τα νομίζουμε για σημαντικά.

Και αφού πέρασα το λούκι μου, αφού άδειασα, αφού προσπάθησαν να με γεμίσουν και αφού εντόπισα την ουσιαστική ενέργεια που θα έπρεπε να πάρω μέσα μου για να συνεχίσω επέστρεψα. Επίσης φιλοσόφησα το θέμα, πρίν από 2 μέρες έλεγα για λαμπερές στιγμές, να που τώρα έκαναν μια βόλτα και οι βροχερές στιγμές της ζωής μας. Πάντα μετά την ακμή έρχεται η παρακμή, αλλά όπως λέει και το άσμα «ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό». Δίκαιο δεν έχω;

Αυτά λοιπόν από μένα για τις τελευταίες μέρες… ανούσια ή ουσιώδη αυτό η ιστορία θα το κρίνει. Ελπίζω να μάθουν κάτι σε κάποιους ανθρώπους.

Καληνύχτα σας