Στο mixerακι….

Στο mixerακι….
Κατ’αρχήν ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια στο προηγούμενο μου κείμενο. Είναι πολύ όμορφο που βλέπεις να έχει αποδοχή –έστω και από τους φίλους σου- κάτι που το έφτιαξες απ’ το πουθενά απλά και μόνο για μοιραστείς την αλήθεια σου με το κοινό ενός ηλεκτρονικού πλέγματος.
Έτσι λοιπόν μετά την χθεσινή ανάλυση του Circus συνέβησαν κάποια γεγονοτάκια,μόνο έτσι μπορώ να τα αποκαλέσω άλλωστε γιατί απολύτως σημαντικά δεν είναι, που μου βάλανε ξανα την ζωή στο μιξεράκι.
Τώρα αν με ρωτήσετε την συνταγή του γλυκού που θα βγει θα σας γελάσω παίδες! Είναι περίεργο. Βάλτε λίγη κινητικότητα του παρόντος, βάλτε και λίγο παρελθόν με αναμνήσεις και διδάγματα και κυρίως βάλτε πολλές ελπίδες για το μέλλον! Και να δείτε που θα έχετε το μείγμα της χρονικής περιόδου που διανύω.
Είναι όμορφο αυτό το συνοθύλευμα παλαιών και νέων εμπειριών όταν τα κοιτάς και βγάζεις μία σούμα όπως λέμε λαϊκά. Γιατί ίσως αυτή η άθροιση είναι αυτό που λέμε ωριμότητα.
Πολλοί θεωρούν πως την κατέχουν… εγώ θα σας πω πως προσπαθώ να την αποκτήσω και αυτά που με λένε ώριμο κλπ τα εκλαμβάνω ως ένα ακόμα σκαλοπάτι στην σκάλα που πρέπει να ανέβει ο καθένας μας μέχρι επάξια να πάρει τον χαρακτηρισμό ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Ποτέ μου δε θα μάθω αν όντως αυτήν την ολοκλήρωση την άγγιξα ποτέ. Αυτοί που μένουν πίσω το κρίνουν αυτό και μάλιστα με άκρως υποκειμενικά κριτήρια. Ο μόνος κάποια δείγματα όπως είπαμε τα εκλαμβάνω γιατί πάνω από όλα πρεσβεύω το «γηράσκω αει διδασκόμενος».
Ελπίζω αυτό που θα βγει να τρώγεται όμως… γιατί τις τελευταίες φορές που επιχειρήσα να σερβιριστώ ούτε που τρωγόταν αυτό που έφτιαξα!
Άντε πια! Πείνασα λέμε!